Przy III ołtarzu(ŁK 24,13-16.28-35)

ZOSTAŃ Z NAMI, PANIE!

Zatrzymaliśmy się przy trzecim ołtarzu. Uczniowie z Emaus opowiedzieli nam właśnie o tym, „co ich spotkało w drodze": zawiedzeni opuszczali Jerozolimę, zrezygnowani szli na wieś, zmartwieni rozmawiali i rozprawiali „o tym wszystkim", co się wydarzyło przed trzema dniami. Wtedy przybliżył się do nich Jezus i „słuchał słów zrodzonych z lęku, przed jutrem pełnym tajemnicy" (hymn brewiarzowy). A kiedy wysłuchał, opowiedział im o tym, „co we wszystkich Pismach odnosiło się do Niego". Jego słowa poruszyły serce uczniów i zrodziły pragnienie wyrażone słowami: „Zostań z nami, Panie!"

Uczniowie poszli drogą, która oddalała ich od Jerozolimy, oddalała ich od tego, co się tam w tych dniach wydarzyło. Lecz Jezus nie czekał, aż wrócą. Szedł z nimi, choć dobrze wiedział, że nie jest to droga we właściwym kierunku. „Często lepiej zwolnić kroku, porzucić niepokój, aby spojrzeć w oczy i słuchać (...), aby towarzyszyć człowiekowi, który pozostał na skraju drogi" (Papież Franciszek).

Towarzyszenie uczniom Jezus zakończył sprawowaniem Eucharystii: „wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał i dawał im", gdyż „Eucharystia (...) nie jest nagrodą dla doskonałych, lecz (...) pokarmem dla słabych" (Tenże).

Msza św. kończy się posłaniem - idźcie! Idźcie na współczesne drogi wiodące do Emaus. Przyłączcie się do człowieka idącego w złym kierunku i cierpliwie mu towarzyszcie, aż zrozumie Pisma i rozpozna Jezusa w znaku Chleba, i wróci, i opowie o tym, co go spotkało w drodze, i wyzna: Zostań ze mną, Panie!