Obchody dożynek rozpoczynały się wiciem wieńca, z pozostawionych na polu zbóż, z kiści czerwonej jarzębiny, orzechów, owoców, kwiatów i kolorowych wstążek. Wieńce dożynkowe miewały zwykle kształt wielkiej korony lub koła. W przeszłości umieszczano w nich także żywe (z czasem sztuczne) koguty, kaczęta lub małe gąski, bo miało to zapewniać piękny i zdrowy przychówek gospodarski. Wieniec niesiono do poświęcenia do świątyni.

Wieniec dożynkowy przechowywany był w stodole do kolejnego roku, do nowego siewu. Wykruszone z niego ziarna wsypywano do worków z ziarnem siewnym. Ryczówek i Rodaki też mają swoje wieńce przygotowane przez Koła Gospodyń Wiejskich. Wieńce te przez kilka tygodni można oglądać w prezebiterium kościoła. Wieńce były na odpuście oraz na gminnych dożynkach, gdzie zostały poświęcone.